„Czy ty żyjesz dla siebie tylko?” To pytanie wpadło mi w oczy kilka lat temu. Dlaczego? Chyba już wtedy kołatały mi w głowie myśli o tym, czym jest moja praca, jak sobie i innym pomóc, żeby nie dać się wciągnąć w tryby firmowe i pułapki własnej ambicji albo zwykłej nieświadomości. I pomysły: stowarzyszenie, fundacja, jakaś grupa nieformalna. Ale wciąż nie wiedziałam, w co to ubrać i czy w ogóle wchodzić w taką „prospołeczną” działalność, jakby mi pracy w firmie i w domu było za mało… I wtedy przyjaciółka zrobiła mi prezent – książkę. Mówiła już o niej dawno, ale książka jakoś nie mogą się „zmaterializować” na mojej półce, aż nagle – prezent. To była „Autobiografia Anieli Róży Godeckiej”. Pierwsza myśl – ale gruba! Po kilku stronach już się wciągnęłam i – ku mojemu zdumieniu – trafiłam znowu na słowa: „Czy ty żyjesz dla siebie tylko?” I tak Róża Godecka stała się dla mnie inspiracją. I jakby okna się otwarły na nową dla mnie rzeczywistość. Okazało się, że kilka moich koleżanek interesuję się tymi zagadnieniami, a wspólnie mamy więcej pomysłów niż możliwości.